Wstęp
- Szczegóły
- Kategoria: Strefa Dubelta
Zasadniczym celem niniejszej opracowania jest zaprezentowanie dubelta jako gatunku na podstawie dostępnej literatury. Zakres pracy na początku obejmuje biologię jak i behawior dubelta, opisy tokowisk i wspomnienia z polowań. Jest to swoisty zbiór zgromadzonych wiadomości i ciekawostek związanych z dubeltem.
Jestem myśliwym, członkiem Koła Łowieckiego nr 82 „Dubelt” w Chełmie, co uzasadnia wybór tematu pracy wynikający z zainteresowania tym ptakiem. Będąc na stażu myśliwskim, a następnie czynnie uczestnicząc w życiu koła, zrozumiał jak mało wie o tym ptaku, znajdującym się w herbie koła. Tylko nieliczni, najstarsi członkowie koła znali odpowiedź na pytanie dlaczego właśnie dubelta wybrano na nazwę koła. Odpowiedzi na to nurtujące pytanie udzielił młodemu adeptowi łowiectwa łowczy koła który powiedział: „Poznaj dubelta i jego życie tokowisko, a odpowiedź sama przyjdzie".
I tak zapoczątkowana została praca zmierzająca do poznania dubelta, polegająca na szukaniu i gromadzeniu wszystkich informacji i wiadomości związanych z dubeltem i bekasami. Wszystkie zgromadzone materiały znajdują swoje zaszczytne miejsce w prowadzonej od 1997 r. kronice koła.
Tylko nieliczni członkowie założyciele koła polowali na bekasy, i tylko oni doznali radości obserwacji zwyczajów godowych dubelta w jego naturalnym środowisku życia, jak również tylko oni zaznali smaku przyrządzonej pieczeni z dubelta. Młodszym kolegom pozostały już tylko wspomnienia i opowiadania starszych kolegów, opisy polowań z prasy i literatury łowieckiej. Polowania na bekasy, na rozległych błotach i bagnach nadbużańskich łąk, przeszły już na dobre do historii.
Opracowanie zostało podzielona na cztery rozdziały. Rozdział I mówi o dubelcie. Rozdział II zawiera opisy polowań na bekasy. W rozdziale III, zawiera informacje o stanie dzisiejszym populacji dubelta. Rozdział IV to zbiór rozmaitości, ciekawych wiadomości o dubelcie. W podsumowaniu zawarłem idee jakie przyświecały założycielom koła, nadając swojemu Kołu Łowieckiemu nr 82 w Chełmie, imię „ Dubelt”.
Na początku zostanie przedstawiony dubelt i jego rodzina. Są nią bekasy. Rozległe bagna i turzycowiska, to ich środowisko życia. Maskujące barwy, długie i cienkie dzioby i długie nogi to ich wizerunek. Przedziwne głosy jakie wydają są źródłem ich nazwy. Dość ciekawe zwyczaje godowe to coś, co je wyróżnia spośród ptasiej rzeszy. Małe i średnie ptaki są z reguły brązowo-białe. Na ogół brak dymorfizmu płciowego. Występują najczęściej na brzegach wód i podmokłych łąkach. Gniazda budują na ziemi. Ważnymi cechami rozpoznawczymi są: głos, ubarwienie kupra i ogona. W skład rodziny bekasów wchodzą między innymi: szlamiec, bekas, kszyk, dubelt, bekasik oraz słonka.