Strona koła nr. 82 w Chełmie

Gatunki zwierzyny łownej

Najważniejszym celem łowiectwa jest ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych. Plan hodowlany jest środkiem prawnym służącym do ochrony zwierzyny, jest opracowany dla każdego obwodu łowieckiego oddzielnie.  Roczny plan łowiecki zawiera dane  ogólne dotyczące obwodu łowieckiego:  powierzchnię lesistość, położenie, nadleśnictwo oraz dzierżawcę.

Dział II zawiera dane odnośnie zagospodarowanie obwodu: liczbę zatrudnionych lub powołanych w celu wykonywania zadań w zakresie gospodarki łowieckiej. Dawniej ten dział nazywał się „personel łowiecki”. Dalej wypisany jest stan urządzeń służących do prowadzenia gospodarki łowieckiej oraz plan na nowy rok, powierzchnie poletek łowieckich, pasów zaporowych, zagospodarowanie łąk i pastwisk oraz ilość wyłożonej karmy w rozbiciu na jej rodzaje. W dziale III znajdują się informacje o kosztach zagospodarowania obwodu, kwota wypłaconych odszkodowań łowieckich oraz przychody za sprzedane tusze zwierzyny płowej. Dział IV zawiera dane statystyczne odnośnie liczby zwierzyny pozyskanej w poprzednim roku, liczbę ubytków, liczbę zasiedleń oraz plan do pozyskania, w rozbiciu na zwierzynę grubą i drobną.
Największym przedstawicielem gatunków jeleniowatych występujących na terenie dzierżawionych obwodów jest łoś. Bardzo liczymy na zniesienie moratorium.  Jeleń był ale już nie jest rzadkością, stał się liczniejszy. Trzeci rok z rzędu pozyskujemy okazałe byki. Sarna jest najmniejszym przedstawicielem jeleniowatych to jest jednocześnie najpospolitszym gatunkiem, o ogromnym znaczeniu dla naszej gospodarki łowieckiej i atrakcyjności naszych łowisk. Można śmiało powiedzieć, że stanowi główne źródło przychodów koła. Posiada zdolności bytowania w różnorodnych warunkach środowiskowych i występuje we wszystkich łowiskach. O dobrym stanie i jakości tego gatunku świadczą  polowania dewizowe w naszym Kole, oraz coraz to częściej pozyskiwane trofea medalowe. Obok ilości niezmiernie istotnym elementem prawidłowego funkcjonowania tej populacji jest prawidłowa struktura wiekowa i płciowa. Celem racjonalnej eksploatacji pogłowia jest właściwe kształtowanie tych struktur poprzez prawidłowy odstrzał zgodnie z zasadami selekcji.
Stan populacji dzika w pierwszych latach gospodarowania był na bardzo niskim poziomie. Kolejne lata stanowią stabilny i kształtujący się na stałym poziomie wzrost liczebności tego gatunku. Dzisiejszy stan populacji śmiało można ocenić na bardzo dobry. Zagadnieniem mającym ścisłe powiązanie ze wzrostem liczebności dzika są szkody łowieckie. Obok kosztów wydatkowanych na prowadzenie gospodarki łowieckiej, wypłata szkód stanowi znaczący wydatek. Jego poziom decyduje o sytuacji finansowej koła.